Chcę służyć dla dobra naszej międzynarodowej wspólnoty

15 września 2006 roku zostałam wybrana przez Kapitułę Generalną na urząd radnej generalnej. Nieco zadziwiona pytam się dlaczego? Przecież wszystko, co mam i czym jestem w zgromadzeniu, od niego otrzymałam. I tym, z nadzieją w pomoc Bożą i wsparcie współsióstr chcę służyć dla dobra całej naszej międzynarodowej Wspólnoty.

Dom Rodzinny

Urodziłam się w 1951 roku w wielodzietnej rodzinie robotniczej. Moi rodzice, Antoni i Martha z d. Kulig, byli praktykującymi, głęboko wierzącymi ludźmi, którzy starali się zaszczepić w sercu dzieci obowiązkowość, sumienność, rzetelność oraz głęboką miłość do Matki Bożej. Jako dzieci byliśmy pełni podziwu, gdy widzieliśmy ojca klęczącego na gołej podłodze w kuchni i modlącego się przed pójściem do pracy w hucie. Czasem staliśmy cichutko za nim, a czasem, któreś z młodszych dzieci przysuwało się i klękało przy nim, Był wtedy dla nas wielki, najważniejszy w domu. Często też powtarzał: ""dzieci, wiecie, że nie mamy żadnego majątku, ani bogactwa, z którego mógłbym wam wypłacić wiano. Moim wianem dla was jest to, że będę pracował tak długo, aż wszyscy skończycie szkołę średnią i zdobędziecie maturę"". Tak się też stało. Mama zajmowała się naszym wychowaniem. Ona nauczyła nas pacierza, modlitwy różańcowej i czci do Męki Pańskiej. Wieczorami, ponieważ telewizja nie kradła naszego cennego czasu, czytała nam z pobożnych książek i tłumaczyła na swój sposób urywki z Biblii lub z żywotów świętych.

Droga życia zakonnego

W roku 1970, po złożeniu egzaminu maturalnego w Technikum Ekonomicznym, wstąpiłam do naszego Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Szpitalnych. Po dwóch latach, również po złożeniu egzaminu dojrzałości w 1972 r., do naszego zgromadzenia wstąpiła moja rodzona siostra Krystyna - s. M. Aleksandra.

Studia

Po okresie początkowej formacji i złożeniu pierwszych ślubów, w październiku 1973 r. rozpoczęłam studia magisterskie na wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego - kierunek psychologia. Studia te ukończyłam w czerwcu 1978 r. Podjęłam pracę psychologa w Zakładzie Opiekuńczym dla Małych Dzieci w Krosnowicach, a następnie pracowałam także jako katechetka w Dobrzeniu Wielkim i Opolu-Groszowicach.

Służba

W 1984 roku zostałam powołana na stanowisko sekretarki i ekonomki prowincjalnej, które pełniłam do 1987 r. Od roku 1987 do 1994 byłam sekretarką prowincjalną. Praca ta dawała mi wiele radości i możliwość coraz lepszego poznawania i wgłębiania się w międzynarodowość naszego Zgromadzenia. Na tym stanowisku zostawałam oddelegowywana na różne międzynarodowe spotkania, jakie miały miejsce w Zgromadzeniu. Każdy pobyt w Domu Generalnym był dla mnie nieocenionym darem i pomagał mi w zrozumieniu naszego charyzmatu i posłannictwa. Od 1995 roku do teraz byłam dyrektorem Domu Pomocy Społecznej dla ludzi przewlekle somatycznie chorych w Dobrzeniu Wielkim. Także w tym czasie, przede wszystkim w ostatnich pięciu latach intensywnie udzielałam się w Zgromadzeniu jako radna prowincjalna, uczestniczka międzynarodowego komitetu do spraw nowelizacji Konstytucji Generalnych. Wydelegowana przez siostry naszej prowincji na Kapitułę Generalna 2006, zostałam wybrana na urząd członkini zarządu generalnego.

Jak dziękować?

Serdecznie dziękuje moim Rodzicom, Rodzeństwu i wszystkim, którzy pomagali mi wzrastać w wierze, a przez to ułatwili podjęcie decyzji o pójściu za głosem Pana. Muszę w tym miejscu szczególnie podziękować mojej siostrze M. Aleksandrze, która zawsze mnie wspierała modlitwą i dobrą radą.
Dziękuje moim przełożonym zakonnym, że otworzyły przede mną możliwości współpracy w ramach międzynarodowego Zgromadzenia, a przez to przyczyniły się do mojego osobistego wzrostu i dojrzałości w tej wspólnocie.