Poświęcenie nowej części Domu Pomocy Społecznej w Dobrzeniu Wielkim

Dom jest tam, gdzie czeka kochające serce…

Dnia 4 lipca 2016r. w Dobrzeniu Wielkim odbyła się uroczystość poświęcenia nowej części Domu Pomocy Społecznej, która stała się również pomnikiem pamięci S.M. Herais, zmarłej tragicznie wraz z podopiecznymi z Domu ST. Anna Stift w Pokoju  w 1945r.

O godz. 10.00 w kaplicy zakonnej w Dobrzeniu Wielkim, ks. bp Rudolf Pierskała  przewodniczył koncelebrowanej Mszy św.  W głoszonym słowie przypomniał, że Dom Pomocy Społecznej zawiera w swej nazwie słowo Dom… i powinnyśmy robić wszystko, by był on nim naprawdę dla jego mieszkańców. Drogą, która ma nam w tym pomóc - szczególniej w Roku Miłosierdzia - jest pielęgnowanie naszego serca… praca nad jego ciągłym nawracaniem się.
Razem z Księdzem Biskupem Mszę św. celebrowali Ks. Proboszcz Jan Polok  i Ks. Marian Kluczny.

Był to dla nas wszystkich czas radosnego przeżycia i dziękczynienia… najpierw Bogu, a potem człowiekowi…, a było wiele osób, które przyczyniły się, by to skrzydło domu mogło powstać.

Fragment przemówienia S.M. Bonity – Przełożonej Prowincjalnej:

„ Siostry z Zarządu Generalnego, który jest dyspozytorem Międzynarodowego Zgromadzeniowego samopomocowego Programu Grant rozumiejąc naszą sytuację, wyraziły zgodę na rozbudowę i udzieliły pomocy finansowej. Za tę pomoc, której owoce możemy dzisiaj z dumą pokazać i oglądać, dziękujemy z całego serca Tobie, Droga Siostro Sherrey i Wam, Siostry z Zarządu i Administracji Generalnej, siostro Christa Mario, siostro M. Beato, siostro M. Rito i siostro M. Margarete. Dzięki Waszemu zrozumieniu naszych potrzeb, dzięki Waszym trafnym uwagom i sugestiom oraz dzięki Waszej pomocy nasza Polska Prowincja i mieszkańcy Domu Pomocy otrzymują pięknie wyremontowany i rozbudowany Dom, w którym przede wszystkim chcieliśmy stworzyć im odpowiednie, podobne do domowych, warunki życia.

Wiemy, że Program Grant zawdzięczamy zwłaszcza Prowincji Amerykańskiej. W tym miejscu chciałabym szczególnie podziękować siostrze Maureen O'Connor, przełożonej prowincjalnej Prowincji Amerykańskiej i wszystkim siostrom tej prowincji za to wspaniałe wsparcie. Siostro Sherrey, proszę przekazać tym siostrom nasze podziękowania.

Nasze dziękczynienie Bogu za Jego wielką troskę i ojcowską Opatrzność w czasie trwania budowy wyraziliśmy w uroczystej Eucharystii. To On był głównym budowniczym tej nowej części Domu Opieki. Nie jesteśmy w stanie wyliczyć wszelkich łask, jakie w tym czasie otrzymaliśmy od Boga. Dlatego z całego serca wołamy: Te Deum laudamus.

Nasze podziękowanie i gratulacje należą się także wszystkim, którzy zaangażowani byli przy realizacji tej inwestycji: architektom, wykonawcom z kierownikiem budowy na czele, inspektorowi nadzoru i wielu podwykonawcom wraz z ich pracownikami, za terminowe ukończenie całej budowy. Inwestycja, włącznie z pracami projektowymi, wykonana została w terminie 10 miesięcy od momentu podpisania umowy, i zrealizowana została bez konieczności zamknięcia Domu, Mamy świadomość tego, że budowa nie była dla Was łatwa, zwłaszcza z tego powodu, że życie przyległego do placu budowy Domu Pomocy nie zostało zawieszone. To życie tętniło swoim życiem. Wszystkim Wam, Szanowni budowniczowie, życzymy dalszego pomyślnego rozwoju Waszych firm, wielu sukcesów w życiu zawodowym i prywatnym.

Dziękujemy Dyrekcji Domu za zaangażowanie i niesienia trudu współplanowania i współrealizacji projektu. Dziękujemy Wam także za pilnowanie i trzymanie w ryzach finansów. Jesteśmy dumne, że możemy stwierdzić, że inwestycja została zrealizowana bez zadłużenia się.

Dziękujemy mieszkańcom i personelowi Domu Pomocy za cierpliwe znoszenie wszystkich niedogodności, jakie ta budowa dla Was stwarzała. Mamy nadzieję, że i tu sprawdzi się nasze porzekadło: „dobry koniec wieńczy dzieło”.

Personelowi należą się szczególne wyrazy uznania za pełną poświęcenia służbę na rzecz potrzebujących. Bez Państwa oddanej pracy oraz wnoszonego trudu nie byłoby możliwe prowadzenie działań przez Dom. Państwo wraz z Mieszkańcami tworzycie Dom.

W żadnym przypadku nie chcemy zapomnieć o naszych Siostrach i tych wszystkich, którzy to przedsięwzięcie wspierali swoją modlitwą i cierpieniem. To było z pewnością największe zaplecze wspierające planujących i wykonawców. Serdecznie Wam za Wasze modlitwy, zainteresowanie i cierpliwość dziękujemy. Niech Bóg Wam wynagrodzi.

Wszystkim, mieszkańcom i ich rodzinom, personelowi i mieszkającym obok siostrom zakonnym życzę, aby nasz rozbudowany Dom był dla Was miejscem, w którym doznajecie jak najwięcej życzliwości i serdecznej troski. Cieszcie się długo jak najlepszym zdrowiem, jak również pogodą ducha w każdym dniu. Drodzy mieszkańcy, to Wasza obecność w tym Domu nadaje sens naszej pracy, skłania do refleksji nad życiem, uwrażliwia, uszlachetnia i wzbogaca nas w służbie drugiemu człowiekowi.

Pragnę zakończyć moje wystąpienie słowami św. Franciszka: „Dobre dzieło wykonaliśmy. Ale bracia i siostry, zacznijmy od nowa”. Każdego dnia na nowo musimy uświadamiać sobie dla kogo i z jakiej pobudki żyjemy, pracujemy i służymy w tym Domu. Nie zapomnijmy, że to człowiek w całej pełni swego człowieczeństwa stoi w centrum naszej uwagi. Szczęść Boże Wam wszystkim na każdy dzień. Dziękuję.”

Panie błogosław temu nowemu dziełu.

Rozbudzaj w naszych sercach pragnienie dobra… byśmy mogły kochać Ciebie w tych najbiedniejszych…, by to miejsce było zawsze prawdziwym domem…